~Γιατι να ειναι ετσι ολο αυτο;Να ειμαι μονη παλι;Αφου αντιμετωπισα την μοναξια τωρα τι γινεται;
Νιωθω απαισια,τρομερη αλλαγη ζωη μου.
Αναπνεω και νιωθω ενα βαρος στο στηθος μου.Δεν ξερω καν τι ειναι.
Λειπει το αλλο μου μισο.
Η κυρια Α.Μισω το γεγονος οτι δεν σε βλεπω κυρια Α!
Μισω το γεγονος οτι εισαι μονη σου εκει περα και εγω εδω**
~Και μερικες φορες σκεφτομαι κυρια Α οτι η ζωη μακρια σου δεν ειναι ζωη.
Ελαχιστες φορες γελαω κυρια Α.
Ειναι ολα αδεια και στεγνα.Ειναι απαισιο αυτο το συναισθημα κυρια Α.
Θα μπορουσα να πω οτι και η κυρια Μ μπορει να καταλαβει τι λεω,αν και δεν την κοβω να αντεχει για πολυ ακομα.
~Ολα ειναι ενα λουλουδι,το οποιο μαδαει και τα πεταλα πεφτουν.
Τι ειναι αυτο,μπορεις να μου πεις κυρια Α;
Ο,τι ακουμπαω μετα απο λιγο με εγκαταλειπει.
Τι κανω λαθος.
Τι υπομονη,ποση;Κι εγω ,τι θα γινω μετα;
Με τι προσωπο θα αντικριζω τους γυρω μου;Με τι κουραγιο θα σηκωνω το κεφαλι μου ψηλα για να δω τα αστερια;
Υπαρχει ουρανος που να μην εχει αστερια;
Μια ευχη,τι ευχη;
Απλα,περιμενω να δωσω αλλη μια ανασα στο κενο.
