Η διαγραφή.

~Γιατι να ειναι ετσι ολο αυτο;Να ειμαι μονη παλι;Αφου αντιμετωπισα την μοναξια τωρα τι γινεται;

Νιωθω απαισια,τρομερη αλλαγη ζωη μου.

Αναπνεω και νιωθω ενα βαρος στο στηθος μου.Δεν ξερω καν τι ειναι.

Λειπει το αλλο μου μισο.

Η κυρια Α.Μισω το γεγονος οτι δεν σε βλεπω κυρια Α!

Μισω το γεγονος οτι εισαι μονη σου εκει περα και εγω εδω**

~Και μερικες φορες σκεφτομαι κυρια Α οτι η ζωη μακρια σου δεν ειναι ζωη.

Ελαχιστες φορες γελαω κυρια Α.

Ειναι ολα αδεια και στεγνα.Ειναι απαισιο αυτο το συναισθημα κυρια Α.

Θα μπορουσα να πω οτι και η κυρια Μ μπορει να καταλαβει τι λεω,αν και δεν την κοβω να αντεχει για πολυ ακομα.

~Ολα ειναι ενα λουλουδι,το οποιο μαδαει και τα πεταλα πεφτουν.

Τι ειναι αυτο,μπορεις να μου πεις κυρια Α;

Ο,τι ακουμπαω μετα απο λιγο με εγκαταλειπει.

Τι κανω λαθος.

Τι υπομονη,ποση;Κι εγω ,τι θα γινω μετα;

Με τι προσωπο θα αντικριζω τους γυρω μου;Με τι κουραγιο θα σηκωνω το κεφαλι μου ψηλα για να δω τα αστερια;

Υπαρχει ουρανος που να μην εχει αστερια;
Μια ευχη,τι ευχη;
Απλα,περιμενω να δωσω αλλη μια ανασα στο κενο.